جمعه روز نمايش همبستگی ملی عليه استبداد دينی است

ايران شركت‌كنندگان درانتخابات فرمايشی را سرافكنده وانگشت‌نما خواهدكرد

شور تحريمی يك پارچه تمام كشور را فراگرفته. همه جای ايران حرف از فرداست: حرف جمعه و عزم ملی برای خالی نشان دادن صندوق‌های رای. دانش آموزان موتور اصلی تحريم شده‌اند. ميليون‌ها پوستر و آگهی نامزدهای حكومتی، نه بر ديوارها كه پاره پاره نقش بر اسفالت خيابان‌هاست. كار كار بچه مدرسه‌ای‌هاست. با SMS و Email و تلفن و غيره، مثل برق و باد همه به هم خبر می‌دهند كه روز جمعه هيچ كس برای رای دادن از خانه بيرون نرود. و اگر ميرود نشان دهد كه برای رای دادن نيست؛ برای جلوگيری از تقلب است و يا با اجبار شخصی است. تكنولوژی حكومت را بيچاره كرده است.

خبر ميرسد كه حكومت تحت عنوان “خطر اغتشاش” صدها هزار ارتشی و سپاهی و بسيجی را برای روز جمعه بسيج كرده است. همه می‌گويند روز جمعه كه خيابان‌ها خاليست؛ پس اين بسيج برای پر كردن صندوق‌های خاليست. يك چنين شور و همبستگی از دوم خرداد ۷۶ تا كنون واقعا بيسابقه بوده است. ترس از جمعه بر چهره و در كلام امروز عصر رئيس مجمع تشخيص موج ميزد.

اما جالب‌تر از همه شور و شوق دانش آموزان در خانه و در محلات است برای اينكه بدانند چه كسی قصد رای دادن دارد تا سراغش بروند و قانع‌اش كنند كه بيفايده است. هرجا چنين كسی پيدا شود دوره‌اش می‌كنند و استدلال كه “اين طوری رای دادن توهين به شعور تست”. برخلاف دوم خرداد ۷۶، اين بار بچه‌ها مواظبت می‌كنند هيچ كس رای ندهد و اگر هم می‌دهد در محله و در فاميل انگشت‌نما شود. حتی عوامل و شركای حكومت از رای دادن علنا دفاع نمی‌كنند. وضع طوری است كه كسی كه ميخواهد رای بدهد ديگر حاضر نيست بگويد اگر شناسنامه‌اش مهر نخورد نانش آجر می‌شود. اكثر كسانی كه به فرموده رای می‌دهند ترجيح می‌دهند به جای توجيه موضوع را از اطرافيان، به خصوص جوان‌ترها، پنهان كنند.

همبستگی ملی حتی در دور افتاده‌ترين جاها موج ميزند. همه در فكر اين تدبيرند كه چگونه تحريم را موثرتر كنند. در بسياری مدارس امروز بحث بوده كه هيچ كس از خانه بيرون نيايد تا “طرفدارهای رژيم” شناخته و افشا شوند. در خبرها بود كه در مريوان مردم بساط انتخابات‌چی‌ها را جمع كرده اند.

اين جمعه روز ملی برای اعتراض مدنی است. هركس حق دارد رای بدهد يا ندهد و هيچ كس نبايد از اينكه رای داده يا نداده احساس ناامنی كند. اما بگذار روز جمعه كسانی كه می‌خواهند عمل شرم‌آور شورای نگهبان و ديگر گردانندگان حكومت را با رای دادن خود تطهير كنند در محل انگشت‌نما و سرافكنده شوند. بگذار هركس كه انتخابات قلابی روز جمعه را تطهير می‌كند خود را از جرگه همبستگی پرشكوهی كه در ايران در حال شكوفائيست براند و منزوی كند.در صف آنان، كه بايد به خجالت كشيدن وادار شوند، اولين كسان اشخاصی هستند كه با رای مستقيم ما به حكومت رسيده‌اند، مثل خاتمی‌ها و كروبی‌ها؛ اما امروز حكم ولی فقيه را بر حق مردم ترجيح داده و به شركت در انتخابات قلابی رضايت داده‌اند.

روز جمعه صحنه را بين حكومتيان و مردم كاملا تقسيم می‌كند: نورچشمی‌ها، آقازاده‌ها، رانت‌خوارهای گردن كلفت شده، همراه با گروه‌هايی از متحجرترين لايه‌های اجتماعی، كه خوشبختانه شمارشان ناچيز شده، همه در يك طرف جمع شده‌اند. در طرف ديگر ايران ايستاده است. از هم اكنون پيروزی پر شكوه روز جمعه را به ميهن خود ايران تبريك بگوئيم.