04 12 2004
|
موضوع: گفتگو
|
محل انتشار: رادیودويچه وله،
گویا
|
نسخه چاپ
گفتگوی رادیودويچه وله با فرخ نگهدار
دويچه وله: آقاى نگهدار، شما از فراخوان كميته ى اقدام براى همه پرسى حمايت كرده ايد. آيا فكر مى كنيد شرايط براى چنين اقدامى مهياست؟ با توجه به اينكه تعدادى از اعضاى كميته ى اقدام در بيانيه اى كه اخيرا داده اند، مى گويند كه مقصودشان صرفا فراگيرشدن سيطره ى گفتمانى راهكار رفراندوم بوده است.
فرخ نگهدار: من از فراخوان كميته ى اقدام براى همه پرسى حمايت نكرده ام. من از خود آن كميته حمايت كرده ام.
دويچه وله: منظورتان چيست كه از خود كميته ى اقدام حمايت كرده ايد؟
فرخ نگهدار: چون عده اى از ياران ما در داخل كشور هستند. از ياران منظور كسانى ست كه براى آزادى و دمكراسى در ايران تلاش مى كنند و آنها اعلام كرده اند كه مى خواهند در راه رسيدن به دمكراسى در ايران تلاش كنند و اين تلاش و تشكيل اين كميته مورد حمايت هر آزاديخواهى قرار داشته و دارد. چون شرايط ايران شرايط دمكراتيك نيست و ممكن است اين افراد مورد تعرض قرار گيرند. وظيفه ى همه است كه از اين نوع حركات از اين نوع اعتراضات حمايت شود. اما اينكه اكنون امكان برگزارى رفراندوم براى تشكيل مجلس موسسان فراهم است يا نه، به نظر بسيارى از صاحب نظران و تحليلگران چنين شرايطى اكنون فراهم نيست و بيشتر بحث و گفتگو حول قانون اساسى ضرورى و امكانپذير است. من بسيار خوشحالم كه در توضيحاتى كه بعدا كميته ى اقدام داد اين موضوع را تصحيح كرد كه منظور بحث و گفتگو پيرامون قانون اساسى و مسايل و مشكلات حول آن است نه اينكه الان امكان برگزارى رفراندوم در كشور فراهم است.
دويچه وله: اما شما در نوشته يتان مطرح كرده ايد كه اميدواريد كميته ى اقدام رسما اعلام كند كه همين فراخوان به معناى برگزارى رفراندوم است. يعنى از يك اقدام همه پرسى دفاع كرده ايد و نه گفتمان براى فراهم كردن شرايط آن.
فرخ نگهدار: من در آنجا ذكر كرده ام كه يك اقدام سمبوليك بسيار مفيد و ضرورى ست. چنانچه امكان داشته باشد كه كميته هاى دانشجويى و فعالين محلى با مراجعه به مجامع و محلات و مردم از طريق جمع آورى طومار و عرضه ى آن به مجامع بين المللى و دولت جمهورى اسلامى اين مسئله را مسلم كرده و تصويب كنند كه اكثريت بزرگ مردم ايران خواهان وضع موجود نيستند، خواهان اصلاح و تغيير هستند و با حكومت روحانيون و انحصار حكومت در دست روحانيون مخالفند. اين عمل خيرى ست، عملى درست است و مى شود انجام داد. ولى در تماس با اعضاى آن كميته و توضيحات بيشتر براى من روشن شد اين كه اين برداشت و يا تمايل من به اينكه يك نوع نظرسنجى باشد، مطابق ميل لااقل برخى از افراد آن كميته كه در خارج از كشور نيز هستند، نيست و آنان تعبير ديگرى دارند. و بعدا نيز كميته ى اقدام براى همه پرسى به كميته ى همه پرسى نام خود را تغيير داد و ذكر كرد كه بيشتر منظور گفتمان و بحث و گفتگوست كه اين بسيار خوب است و بايد از اين بحث و گفتمان نيز حمايت كرد.