21 09 2012  |  موضوع: یادداشت  |  محل انتشار:  |  نسخه چاپ  

کم حقوقی و بی حقوقی تحمل ناپذیر آموزگاران


امروز اول مهرماه است. بیش از ۱۳ میلیون دانش آموز و حدود یک میلیون آموزگار روز شنبه راهی مدارس هستند که سال تحصیلی تازه ای را آغاز کنند.
بنا به دعوت خانم شیرین عبادی و با حمایت و همکاری گروه هایی از مدافعان حقوق بشر و بسیاری از فعالان مدنی از اول مهرماه، روز گشایش مدارس، تا روز ۱۴ مهرماه (۵ اکتبر) که روز جهانی معلم است کمپین «حمایت از معلمین دربند» جریان خواهد داشت. پیوستن به این ابتکار اقدام شایسته ایست که صدای گروه های اجتماعی با دسترسی کمتر به رسانه ها را بهتر بازتاب می دهد و کمک می کند که مسایل و مشکلات گسترده ترین و خدمت گزارترین گروه شغلی در کشور ما بهتر دیده و شنیده شود. اقدام خانم عبادی و گروه های مدافع حقوق شهروندان شایسته تقدیر همگانی است.
علیرغم این که آموزگاران بزرگترین گروه صنفی جامعه ما هستند، علیرغم این که آموزگاران از کم درآمدترین و خدمت گزارترین گروه های شغلی جامعه اند، نه صدای آنان و نه مطالبات و مشکلات آنان آنچنان که باید رسا نیست.
گزارش ضمیمه، که در روزهای اخیر پیرامون وضعیت معلمان در بند انتشار یافته، حقایق تلخی را بازگو می کند که تا کنون کمتر مورد توجه مدافعان حقوق بشر و فعالان مدنی بوده است. گزارش به حدود ۴۰ مورد بازداشت و زندان معلمان اشاره می کند. اما همین ۴۰ مورد هم حقایق تکان دهنده ای از آنچه که در دل جامعه می گذرد را در معرض توجه قرار می دهد. عمده ترین این نکات را در موارد می توان برجسته دید.

تشکل صنفی حق قانونی معلمان است

دستگاه های حاکمه جمهوری اسلامی ایران در موارد متعدد عنایتی به قوانین مصوب و اساسی ندارند و خودسرانه عمل می کنند. از جمله تعداد قابل ملاحظه ای از معلمان زندانی به «جرم» تلاش برای پایه گذاری «تشکل صنفی» مورد بازداشت قرار گرفته و حتی محکوم شده اند. نمونه بازداشت معلمین در یزد ثابت می کند که عوامل حکومت حقوق مسلم همگان، از جمله معلمین، برای برخورداری از حمایت قانون اساسی (اصل ۲۶) را آشکارا نادیده گرفته و گروه بزرگی از معلمین را به خاطر تلاش برای کانون صنفی معلمان مورد سرکوب قرار داده اند.

ستم مضاعف بر معلمان در مناطق قومی
فشار بر معلمین در مناطقی که زبان محاوره مردم فارسی نیست به مراتب بیش از مناطق دیگر است. حتی در سال های قبل از انقلاب نیز وضع همین بود. معلمان بسیاری مورد پیگرد دستگاه های امنیتی قرار گرفتند. امروز نیز وجدان های بیدار یقین دارند که هرگاه فرزاد کمانگر فارس بود این چنین سنگدلانه اعدام نمی شد. سهمی که شمار معلمان آذری، عرب، کرد و بلوچ در میان معلمان بازداشت شده یا بازخواست شده ی ایران در سه ساله اخیر داشته اند به مراتب بیش از شمار آنان در میان کل معلمان ایران است. شایسته است در دوره های آتی فشار بر حکومت برای توقف این نوع ستم گری مورد توجه بیشتر فعالان مدنی قرار گیرد.

وضع دشوارتر معلمان زن

گزارش نشان می دهد که معلمان بازداشتی عموما مرد هستند و جز موارد معدود معلمان زن مورد تعرض نبوده اند. احتمالا این تصویر با واقعیت زاویه دارد. احتمالا فاکت های بدست آمده متوازن نبوده اند. در سال های گذشته گزارش های متعدد تعرض به آموزگاران زن به خاطر حجاب، به خاطر عدم مراعات تذکرهای غیرقانونی و خودسرانه مسوولین و به خاطر ترویج حقوق زنان در میان دختران وجود داشته است. در اوایل انقلاب هزاران معلم زن به همین بهانه ها از کار اخراج و پاکسازی شدند. برای دوره های آتی ایکاش فعالین حقوق بشر، به خصوص فعالین حقوق زنان، این گونه خودسری ها علیه معلمین زن را مورد توجه بیشتر قرار دهند.

حقوق بگیران نخستین قربانیان تورم
سالی که پیش روست از سخت ترین سال ها پس از پایان جنگ است. تورم بیسابقه و افت قدرت خرید شهروندان به حدی است که حتی طبقات با در‍ آمد متوسط را هم بشدت زیر فشار قرار داده است. در این میان آموزگاران قشری هستند که همچون کارگران در موسسات تولیدی، بیشترین صدمه را می بینند. سخت شدن گذران زندگی برای معلمان طبیعتا اعتراض های بیشتری را محتمل خواهد کرد. این تورم اساسا ریشه سیاسی دارد و از تقابل ناضرور با جامعه جهانی و تحمیل سنگین ترین تحریم ها تاثیر پذیرفته است. حکومت حق ندارد و نباید بهای سیاست های نادرست خود را بر دوش طبقات زحمتکش انتقال دهد. مقاومت در برابر تحمیل هزینه سیاست های نادرست بر دوش زحمتکشان مقاومتی برحق است. همبستگی اقشار اجتماعی آسیب پذیر، نه تنها مانع انتقال هزینه ها بر دوش زحمتکشان است، بلکه حکومت را نیز به تجدید نظر در سیاست های نادرست فرا می خواند.
فرخ نگهدار
اول مهرماه ۱۳۹۱ - لندن


هم زمان با آغاز سال تحصیلی و از 8 تا 14 مهر 1391
صدای رنج های معلمان ایرانی به ویژه معلمان دربند باشیم
اگر چه ابعاد نقض حقوق بشر در ایران روز به روز در حال گسترش و فهرست انواع آن طولانی است اما نقض حقوق معلمان به دلیل نقشی که در ساختن آینده جامعه ایفا می کنند، خطرات بیشتری را متوجه ایران می کند. افزایش شدت و گستره برخورد با معلمان از سوی نهادهای امنیتی و قضایی، سرپوش گذاشتن به مشکلات صنفی و معیشتی معلمان و امنیتی نشان دادن فعالیت های صنفی، برخوردهای غیر قانونی با تشکل های صنفی معلمان و افزایش فشارهای امنیتی و قضایی بر فعالان مدنی معلمان، وضعیت نگران کننده ای را رقم زده است که نیازمند توجه جدی نهادهای آموزشی و حقوق بشری است.
از همین رو آغاز سال تحصیلی جدید در مهرماه و قرار گرفتن در آستانه روز جهانی معلم - 5 اکتبر- بهانه ای است تا بصورت مستقل به نقض حقوق معلمان و به ویژه نقض آشکار حقوق بشر در برخورد با فعالان مدنی و صنفی معلمان پرداخته شود. بر این اساس برای نشان دادن اهمیت موضوع با گرامیداشت یاد و نام فرزاد کمانگر، معلمی که در سال 1385 دستگیر و در سال 1389 اعدام شد، فقط به بازداشت های معلمان از خرداد ماه 1388 تاکنون اشاره می شود. در کنار این بازداشت ها می توان به صدور صدها حکم انفصال از خدمت، اخراج، تبعید و محرومیت های اداری پس از تجمعات صنفی سال 1385 و 1386 از سوی هیات تخلفات اداری آموزش و پرورش استان های مختلف اشاره کرد که تا امروز نیز ادامه دارد. این در حالی است که بر خلاف قانون از فعالیت کانون های صنفی معلمان در سراسر کشور ممانعت به عمل می آید.
از سوی دیگر مشکلات معیشتی و صنفی معلمان افزایش یافته است، به گونه ای که در سال جدید نه تنها افزایش حقوق پیش بینی شده برای معلمان در قانون اعمال نشده است بلکه با اعمال بخشنامه های جدید بسیاری از معلمان شهرستانی با کاهش حقوق نیز مواجه شده اند.
این در حالی است که فشارهای ناشی از صدور احکام اخراج، حبس و حتی اعدام برای معلمان در شرایطی اعمال می شود که اصول 26 و27 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران عضویت درانجمن های دینی، صنفی وسیاسی را یکی از حقوق اساسی آحاد ملت ایران شناخته و کنوانسیون های بین المللی حقوق بشر نیز که دولت ایران به آنها پیوسته و متعهد اجرای شان شده است، بر این اصول پای می فشارد.
اما مقام های مسئول در جمهوری اسلامی ایران عملا نشان داده اند که هیچگونه پایبندی به تعهدات بین المللی و قوانین داخلی ایران ندارند؛ چرا که مطالبه حقوق صنفی و حتی درخواست ملاقات با نمایندگان مجلس از سوی معلمان، برخوردهای خشونت آمیز نهادهای امنیتی و قوه قضائیه را برای آنان به همراه داشته است. به گونه ای که مقام های امنیتی و قضایی، مطالبات صنفی معلمان را امنیتی جلوه داده و برای آنان در دادگاه های انقلاب پرونده تشکیل داده اند.
بنابراین هم زمان با آغاز سال تحصیلی جدید با تأکید بر ضرورت اجرای تعهدات داخلی و بین المللی توسط مقام های مسئول جمهوری اسلامی در خصوص خواسته های معلمان، از تمامی کوشندگان مدنی دعوت می شود تا از تاریخ 8 تا 14 مهر ماه 1391 برابر با 29 سپتامبر تا 5 اکتبر 2012 در سراسر جهان، صدای رسای رنج های معلمان ایرانی به ویژه “معلمان در بند” باشند و برای نشان دادن حقوق تضییع شده معلمان به هر شیوه ای که امکان پذیر است، تلاش کنند.
الف- بازداشت معلمان

فهرستی که در زیر مشاهده می کنید کامل نیست، زیرا افرادی به دلیل مشکلاتی که حکومت برای آنها فراهم می کند، حاضر به ارائه اطلاعات لازم نیستند.
وضعیت کنونی
حکم صادره
مدت بازداشت
زمان و
محل بازداشت
نام و نام خانوادگی
ردیف
در زندان و منتظر اجرای حکم است و اخیرا توسط هیات تخلفات اداری آموزش و پرورش، اخراج قطعی شد
اعدام
14/10/1388
عبد الرضا قنبری
1
در زندان و در انتظار فرجام خواهی
اعدام
27/11/1389
اهواز
هاشم شعبانی نژاد
2
در زندان و در انتظار فرجام خواهی
اعدام
8/12/1389
اهواز
هادی راشدی
3
در حال گذراندن دوران محکومیت خود است
5 سال حبس تعزیری و 5 میلیون تومان جریمه بدل از حبس بابت تجمعات سال 85
17/6/1388
محمد داوری
4
در حال گذراندن دوران محکومیت خود است
6 سال حبس و 5 سال محرومیت از فعالیت اجتماعی
و همچنین طی حکم هیات تخلفات اداری از آموزش و پرورش اخراج قطعی شده است
10/6/1388
رسول بداغی
5
در حال گذراندن دوران محکومیت خود است
4 سال و 11 ماه حبس
31/3/1388
عبدالله مومنی
6
در حال گذراندن دوران محکومیت خود است و در عید فطر 5 سال از حبسش موردعفو قرار گرفت
9 سال و نیم حبس تعزیری
حدود یک ماه
8/4/1389
محمود باقری
7
در حال گذراندن محکومیت خود است
10سال حبس همراه با تبعید به زاهدان
محمد علی آگوشی
معلم بازنشسته
8
دارای پرونده مفتوح
کمتر از یک هفته
24/3/1391
مهاباد
شاهو حسینی
9
دارای پرونده مفتوح
بازداشت در حین تدریس
17/1/1391
اشنویه
عبدالواحد معروف زاده
10
دارای پرونده مفتوح
10/2/1391
بوکان
مولود خوانچه زرد
11
دارای پرونده مفتوح
کمتر از یک هفته
12/4/1391
سراب
علی بشارتی
12
دارای پرونده مفتوح
بهمن 1390
مریوان
مظفر شریفی
13
دارای پرونده مفتوح
بهمن 1390
مریوان
رزگار شریفی
14
دارای پرونده مفتوح
63 روز
8/2/1389
علی اکبر باغانی
15
دارای پرونده مفتوح
حدود یک ماه
8/2/1389
محمود بهشتی لنگرودی
16
پس از 6 ماه، مشمول آزادی مشروط شد/ 5 سال تبعید به لرستان
یک سال حبس
نبی الله باستان
17
دارای پرونده مفتوح
7/4/1389
مختار اسدی
18
با اتمام مدت مجازات آزاد شد ولی هم اکنون با اتهام و پرونده دیگری مواجه است
2سال حبس
25/3/1388
هاشم خواستار
19
دارای پرونده مفتوح
1/12/1390
شهریار
امیر یقین لو
20
دارای پرونده مفتوح
حدود 2 ماه
اسفند 1389
سقز
محمد جمال هیکی
21
دارای پرونده مفتوح
10 سال حبس تعلیقی در دادگاه بدوی
44 روز
8/2/1389
اسماعیل عبدی
22
دارای پرونده مفتوح
15/2/1390
علیرضا هاشمی
23
دوران حبس در 3 خرداد 91 به پایان رسید
یک سال حبس تعزیری
11/3/1390
علی پور سلیمان
24
دارای پرونده مفتوح
12 روز
25/4/1388
زنجان
احمد مدادی
25
دارای پرونده مفتوح
حدود 20 روز
خرداد 1388
باقر فتحعلی بیگی
26
دارای پرونده مفتوح
آذر ماه 1389
زهرا حاتمی
27
دارای پرونده مفتوح
6 ماه حبس تعلیقی
اردیبهشت 1389
علی نجفی
28
دارای پرونده مفتوح
6 ماه حبس تعلیقی
کمتر از یک هفته
اردیبهشت 1389
اصغر محمد خانی
29
دارای پرونده مفتوح
یک سال حبس تعلیقی
کمتر از یک هفته
اردیبهشت 1389
سعید جهان آرا
30
دارای پرونده مفتوح
بیش از 80 روز
24/11/1389
الیاس طالبی
31
دارای پرونده مفتوح
6 سال حبس و 5 سال تبعید در طبس
اول بهمن 1388
محسن جلدیانی
32
دارای پرونده مفتوح
6 ماه حبس تعزیری
حدود 6 ماه
20/3/1388
جعفر ابراهیمی ازندریانی
33
دارای پرونده مفتوح
2 سال حبس تعلیقی و 91 روز حبس تعزیری
9/2/1389
توفیق مرتضی پور
34
دارای پرونده مفتوح
اردیبهشت 1389
محمد فرجیان
35
دارای پرونده مفتوح
کمتر از یک هفته
2/3/1389
محمد علی شیرازی
36
دارای پرونده مفتوح
کمتر از یک هفته
14/4/90
معصومه دهقان
معلم بازنشسته
37
دارای پرونده مفتوح
ماه حبس تعزیری 18
حسین طرقی جعفری
38
دارای پرونده مفتوح
3 هفته
14/7/1388
محمدرضا رضایی گرگانی
39


ب- احضار معلمان به نهاد های امنیتی، انتظامی و قضایی
در کنار بازداشت های صورت گرفته از سال 1388 تا کنون، جمع زیادی از معلمان سراسر کشور نیز به طرق گوناگون به نهاد های امنیتی، انتظامی و قضایی احضار شده و مورد بازجویی یا تهدید قرار گرفته و یا با احکام قضایی مواجه شده اند که برای نمونه می توان به موارد زیر اشاره کرد:

سیاوش اسلامی، عضو هیات مدیره کانون صنفی معلمان ساری مرداد ماه 1390 به اتهام اخلال در امنیت کشور به دلیل شرکت در حوادث بعد از انتخابات به یک سال زندان و 74 ضربه شلاق محکوم شد که این حکم در دادگاه تجدید نظر به 37 ضربه شلاق تنزل یافت . این حکم در سی امین روز ماه شعبان توسط دایره اجرای احکام ساری اجرا شد.
محمد علی حسن شیرازی، منصور میرزایی، محمد جواد حسامی، احمد چنگیزی، محمد علی شاهدی، رمضان علی نجاتی، محمد مهدی صدیقی، محمد حسین دهقانپور و علی قوچانی، اعضای کانون فرهنگیان یزد به اتهام های تبلیغ علیه نظام، فعالیت غیرقانونی از طریق سخنرانی و تشکیل جلسه، تجمع و صدور بیانیه و تحریک معلمان به اعتصاب غذا و تعطیلی کلاس از سوی شعبه اول دادگاه انقلاب یزد به زندان محکوم شدند که حکم زندان آنها به مدت 5 سال تعلیق شده است.
بهاء الدین ملکی، رامین زند نیا، علی قریشی، مختار اسدی، پیمان نودینیان، حیدر زمان، رضا حاتمی، کمال فکوریان، مصطفی سربازان، محمد صدیق صادقی، هیوا احمدی و عزت الله نصرتی و پرویز ناصحی در تاریخ 12/2/90 از سوی اداره اطلاعات کردستان احضار، بازجوئی و تهدید شدند. همچنین این افراد در تاریخ 22/3/1391 به شعبه 5 بازپرسی برای اخذ آخرین دفاع احضار شدند.
محمد مهدی صدیقی از اعضای کانون صنفی فرهنگیان یزد در 2/3/89 به اداره اطلاعات و امنیت سپاه احضار و تا ساعت 23 همان روز مورد بازجوئی قرار گرفت.
محمد توکلی، عضو کانون صنفی معلملن کرمانشاه 21 مرداد ماه 1391 به نهاد امنیتی احضار و تهدید به بازداشت شد.
پیمان نودینیان٬ بهاالدین ملکی و رامین زندنیا، سه عضو انجمن صنفی معلمان کردستان شهریور ماه 1391 به شعبه پنجم بازپرسی دادسرای عموعی و انقلاب شهرستان سنندج احضار شدند.
عباس نظری، دبیر مدارس اهر 24 خرداد ماه 1391 به شعبه سوم دادگاه انقلاب تبریز احضار شد.
کمپین حمایت از معلمان دربند
شهریور ماه 1391






Bookmark and Share
©negahdar.net