پاسخ به نظر پرسی بی بی سی درباره انتخابات ۸۸

بى‌بى‌سى / فرخ نگهدار
جمع بست تجربه عملى من از تامل و تعمق در دوران ۸ ساله اصلاحات و ۴ ساله اخير سطور زير است:

۱- اين فكر كه “اصلاح امور در جمهورى اسلامى ممكن نيست” و يا اينكه “بايد اول رژيم را عوض كرد تا اصلاحات امكان پذير شود” بى پايه و زيان بار است. مبارزه براى تغيير تركيب، سياست ها و رفتار حكومت، “مبارزه براى پيشبرد اصلاحات در جمهورى اسلامى ايران” از نو در مركز توجه جنبش هاى مدنى و سياسى قرار گرفته است. نه حفظ حكومت وظيقه اين جنبش است و نه خلع آن.

۲- اين فكر كه رئيس جمهورى و مجلس در ايران هيچ كاره (تداركات چى) و رهبر شوراى نگهبان همه كاره اند غلط و گمراه كننده است. تفاوت مجلس ششم با هشتم و تفاوت محمد خاتمى با محمود احمدى نژاد در زندگى كمتر كسى نامحسوس است. اينكه يك رئيس جمهورى اصلاح طلب تا چه ميزان به مواعيد خود به مردم عمل مى كند با قدرت جنبش مدنى و سطح مطالبه اجتماعى بيشتر مربوط است يا با ميزان قدرت و اختيارات دستگاه رهبرى. اندازه سوراخ فيلترهاى شوراى نگهبان را قدرت جنبش مطالبه محور تغيير مى دهد.

۳- تا زمانى كه ما از حق انتخاب شدن محروميم بايد نامزدهاى مورد تائيد شوراى نگهبان را ترغيب و ملزم كنيم كه مطالبات ما را در برنامه خود بگنجانند و آن را تبليغ كنند. اين كار در وضع فعلى بهترين و كم هزينه ترين راه است. جنبش مدنى و دگرگونى طلب ايران در اساس جنبشى مطالبه محور است. تقويت اين جنبش نزديك ترين راه براى كوتاه كردن ديوار شوراى نگهبان و بهترين راه براى گذر از انتخابات غير آزاد به انتخابات آزاد است.

۴- اگر تاسيس “رهبرى جنبش اصلاح طلبانه” از طريق “ائتلاف وسيع اصلاح طلبان حكومتى و غير حكومتى” فعلا عملى نيست، نه تحليل بردن جنبش مدنى و نيروهاى دگر انديش در احزاب دينى- حكومتى چاره كار است و نه مقابله و ستيز با آنان. جنبش هاى مدنى و اصلاح طلبان دگر انديش نمى توانند و نبايد هويت خود را قربانى حمايت از اصلاح طلبان حكومتى كنند. آنها بايد بكوشند نيروى خود را متحد و با برنامه خاص خود در جنبش اصلاح طلبى شركت كنند.

۵- كسانى برداشتن ولايت فقيه و حذف قدرت روحانيت را مبرم ترين و مقدم ترين كار مى دانند، از جمله كسانى كه مبارزه با ولايت فقيه را وظيفه مقدم مى شمارند، هرگاه در اين خط مشى پيگير باشند، بايد ادامه حكومت آقاى احمدى نژاد را نزديك ترين راه رسيدن به هدف بيابند. بر من مسلم است كه خطر نظامى- امنيتى ها بيش از خطر روحانيت ولايت فقيهى است. براى من مسلم است كه ماندن محمود احمدى نژاد در قدرت يعنى گسترش قلمرو نظامى امنيتى ها، يعنى پس رانده شدن بيشتر روحانيت ولايت فقيهى، يعنى تنگناهاى بيشتر براى بخش خصوصى، يعنى اعمال فشارهاى بيشتر بر نهادهاى مدنى.

امروز برايم چيزى شيرين تر و شور انگيزتر از اين نيست كه مى بينم طى ۴ سال اخير شمار كسانى كه اين حرف ها را قبول دارند به شدت افزايش و شمار كسانى كه هنوز تحريمى اند و همه چيز را به بعد از بركنارى رژيم موكول مى كنند بشدت كاهش يافته است.

شركت من در انتخابات ۲۲ خرداد ۸۸، بر خلاف ۲ خرداد ۷۶، نه به ولايت فقيه نيست، نه به بسط سلطه نظامى امنيتى‌هاست. ميرحسين موسوى و مهدى كروبى انتخاب‌هاى خود من نيستند، اما اعمال قدرت جنبش مدنى و كنار زدن احمدى‌نژاد، به اين جنبش اميد و انرژى و فرصت تنفس مى دهد.

فرخ نگهدار عضو شوراى مركزى سازمان فداييان خلق ايران - اكثريت و عضو شوراى هماهنگى اتحاد جمهورخواهان ايران است