یک صندلی از زیر پای آقای خامنه‌ای کشیده شد

نازنین جاوید: آقای نگهدار! کنار گذاشتن آقای رفسنجانی از انتخابات ریاست جمهوری، چه هزینه‌ای برای حکومت ایران خواهد داشت؟

فرخ نگهدار: حذف آقای هاشمی رفسنجانی از لیست کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری ایران، به نظر من، سنگین‌ترین ضربه به حاکمیت جمهوری اسلامی ایران بود. به خاطر این که کسی رد صلاحیت شد که رییس مجلس خبرگان، رییس مجلس شورای اسلامی، رییس جمهوری اسلامی ایران و فرمانده‌ی کل قوا بوده و در حال حاضر هم رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام است. به نوعی، رد صلاحیت چنین شخصیتی، رد صلاحیت از تمام این ارگان‌هاست. این تصمیم خیلی سنگینی است برای کسانی که خود را حافظ قانون اساسی و پاسدار جمهوری اسلامی ایران تلقی می‌کنند. من فکر می‌کنم، در طول تاریخ، این تصمیم امروز شورای نگهبان در مورد رد صلاحیت آقای هاشمی، به یادگار خواهد ماند.
از زاویه‌ی دیگر، اگر بخواهم هزینه‌های این رد صلاحیت را بشمارم، تصوری که از آقای هاشمی در درون جامعه‌ی ایرانی وجود دارد نوعی پای‌بندی به اعتدال‌گرایی، به گشاده‌دستی در همکاری با طیف‌های مختلف سیاسی درون جمهوری اسلامی ایران و نوعی تعامل و بده-‌بستان و سیاست‌ورزی بر پایه‌ی منفعت و هزینه در عرصه‌ی سیاست داخلی و خارجی است. همین تصویر از آقای رفسنجانی در اذهان بین‌المللی هم رسم شده بود. نگاهی به نیروهایی که بیشترین مخالفت را با آقای هاشمی رفسنجانی داشتند، این تصور را در اقشار اجتماعی، و در سطح جامعه‌ی بین‌المللی، دامن خواهد زد که با حذف ایشان، جمهوری اسلامی ایران از میانه‌روی، از اعتدال‌گرایی، فاصله گرفته و به افراط‌گرایی نزدیک‌تر شده است و این در وضع فعلیِ جامعه‌ی ایران، هزینه‌ی بزرگی است که صورت حساب آن را به نظرم شهروندان ایران خواهند پرداخت.

نازنین جاوید: آقای نگهدار! به نظر شما، کنار گذاشتن آقای رفسنجانی توسط شورای نگهبان، چه پی‌آمدی برای ساختار قدرت در ایران خواهد داشت؟

اگر خیلی خلاصه بخواهم بگویم، حس‌ام این است که یک صندلی از زیر پای آقای خامنه‌ای کشیده شد! وقتی این صندلی کشیده می‌شود، مجموعه‌ی نیروهایی که به عنوان اصول‌گرایان اصیل ایران شناخته شده اند، امروز از دیروز نگران‌تر و همه افراط گراین خوشحالتر هستند.
صداهایی که از طرف روح‌الله حسینیان و یا حسین شریعتمداری در مخالفت با کاندیداتوری آقای هاشمی رفسنجانی شنیده می‌شد، از قم برنخاست. در آنجا نوعی سکوت برقرار بود. از طرف اکثریت مجلس شورای اسلامی صدایی علیه رفسنجانی نشنیدیم. سکوت بود. فقط ۱۰۰ تا ۱۱۵ نماینده نامه‌ی اعتراض نوشتند. در درون دانشگاه و اقشار متوسط هم همین‌طور. در میان آنان، یا اعتراض هست یا احساس نگرانی نسبت به اتفاقاتی که دارد می‌افتد.
بنابراین مهم‌ترین تغییری که حذف آقای رفسنجانی در ساختار قدرت می‌تواند به وجود بیاورد، تقویت موقعیت و قدرت نیروهای امنیتی- اطلاعاتی در درون نظام از یک سو و تضعیف کلیه‌ی نهادهای برپادارنده‌ی سایر جمهوری اسلامی ایران از سوی دیگر.